Kiedy iść z dzieckiem do psychologa?
Z wizyty u psychologa dziecięcego warto skorzystać gdy:
- martwi nas zachowanie dziecka i zastanawiamy się, czy jest ono zgodne z normą rozwojową,
- widzimy, że dziecko ma problemy, z którymi sobie nie radzi,
- chcemy nauczyć się sposobu postępowania w sytuacjach trudnych dla nas i dziecka,
- pragniemy dowiedzieć się, jak rozmawiać z dzieckiem o trudnych sprawach, (np. rozwód rodziców, śmierć kogoś bliskiego, narodziny rodzeństwa),
- nasze dziecko sygnalizuje nam taką potrzebę, nie zawsze podając konkretną przyczynę.
Co warto wiedzieć przed pierwszą wizytą?
- Pomoc psychologiczna udzielana dzieciom odbywa się zawsze w ścisłej współpracy z rodzicami.
- Pierwsze spotkanie obejmuje konsultację z rodzicami. Jest to czas przeznaczony na rozmowę na temat dziecka, jego trudności, ale także dotychczasowego rozwoju, mocnych stron, zainteresowań itp. Istotne są również informacje na temat wcześniejszych kontaktów z innymi specjalistami, dotychczasowa dokumentacja medyczna (zwłaszcza jeśli dziecko ma objawy somatyczne). Przydatne są także często opinie sporządzone przez wychowawców z przedszkola lub szkoły. Niekiedy, w celu dokładnego poznania trudności, niezbędna jest druga wizyta rodziców lub spotkanie z dzieckiem. Rezultatem tych spotkań jest określenie istoty zgłaszanego problemu oraz propozycja pomocy odpowiedniej do danej sytuacji.
- Jeżeli rodzice oraz psycholog zdecydują się na wspólną pracę, mogą liczyć się z kilku - kilkunastoma spotkaniami (niekiedy dłużej – w zależności od rodzaju problemu i towarzyszących mu okoliczności), które zazwyczaj przyjmują formę indywidualnych spotkań z dzieckiem połączonych z konsultacjami dla rodziców. Podczas spotkań dziecko i rodzice wspólnie z psychologiem pracują nad określonym wcześniej celem. Czasami dzieci i rodzice uczestniczą w spotkaniach wspólnie.
- Czas trwania spotkania to około 50 minut.
- Problem nie zawsze wymaga stosowania terapii. Czasami zupełnie wystarczające są doraźne spotkania, w trakcie których można przedyskutować aktualną sytuację, zastanowić się nad sposobami rozwiązania problemu lub upewnić się, co do słuszności własnych działań.
- Informacje udzielane psychologowi są objęte tajemnicą zawodową. Oznacza to, że bez Państwa zgody psycholog nie ma prawa nikomu udostępniać informacji, jakie przekażecie mu w trakcie spotkania, ani nawet informować o tym, że takie spotkanie się odbyło (jedyny wyjątek od tej zasady stanowią sytuacje zagrożenia zdrowia lub życia).
Jak przygotować dziecko do spotkania z psychologiem?
- Każda nowa sytuacja, a taką jest również wizyta u psychologa, w naturalny sposób budzi w nas niepewność i obawy. By wesprzeć dziecko w przygotowaniu się do spotkania z psychologiem, warto udzielić mu wcześniej rzetelnej informacji na temat tego, gdzie i do kogo idzie oraz czemu ma służyć to spotkanie.
- Jeśli dziecko nie wie, kim jest psycholog, wyjaśnij mu to. Opowiedz mu też, jak
może wyglądać wizyta u niego. Wasza rozmowa może brzmieć następująco:
Psycholog to osoba, która pomaga dzieciom, ale też dorosłym, gdy mają jakieś zmartwienia lub kłopoty. Dzieci chodzą do psychologa z różnych powodów np. gdy mają problemy w szkole albo z powodu strachu przed ciemnością; gdy często wdają się w bójki lub kiedy trudno im przywyknąć do nowego brata lub siostry. Dzieci nie zawsze potrafią same rozwiązać te problemy. Czasem mogą pomóc rodzice a czasem potrzebna jest specjalna pomoc.
Na początku pani psycholog będzie chciała cię poznać, dowiedzieć się czegoś o tobie. Może zapytać cię o to, co lubisz robić, w co chętnie się bawisz, czego nie lubisz, co ci sprawia radość a co przykrość. Możesz rozmawiać z nią o tym, co dzieje się w twoim życiu i o wszystkich swoich myślach i uczuciach. W gabinecie psychologa jest też sporo zabawek, którymi można się bawić, są kredki do rysowania i różne gry.
Oczywiście informacje przekazywane dziecku powinny być dostosowane do jego wieku i możliwości rozumienia. - Jeśli natomiast dziecko już wcześniej posiadało wiedzę na temat tego, kim jest psycholog, dopytaj się o to. Czasami dzieci opierają swoje wyobrażenia na temat osoby psychologa na pewnych stereotypach i błędnych informacjach usłyszanych np. od kolegów. Mogą na przykład uważać, że do psychologa chodzą wyłącznie dzieci niegrzeczne albo takie, z którymi „coś jest nie tak”. Dlatego tak ważne jest, by sprostować te przekonania, wyjaśnić dziecku, że psycholog pomaga innym poradzić sobie z trudnościami, a trudności przecież ma każdy. Takie wytłumaczenia zmniejszają lęk dziecka i zwiększają jego gotowość do spotkania.
- W rozmowie z dzieckiem zaznacz, że bardzo ważne jest, żeby odpowiadało na pytania i wykonywało zadania, które zaproponuje psycholog. Poinformuj też dziecko, że jeżeli psycholog zada pytanie, na które nie zna odpowiedzi lub nie chce na nie odpowiedzieć, to może głośno o tym powiedzieć i nic się nie stanie.
- Gdy dziecko zapyta, czy będzie musiało wejść do gabinetu psychologa bez Ciebie, zapewnij je, że nic nie odbędzie się bez jego zgody. Z zasady psycholog nie zmusza dzieci do pozostania samemu z obcą osobą, jeśli nie jest na to gotowe.
- Pozwól dziecku zabrać na wizytę jego ulubioną zabawkę, po to by poczuło się pewniej.
- Przed spotkaniem staraj się być dla dziecka źródłem spokoju i wsparcia.